Niepewność bywa czasem gorsza niż brak uzbrojonej straży.

Twory widoczne na przekrojach poprzecznych jako rogi przednie, tylne i boczne w rzeczywistości są długimi pionowymi listwami istoty szarej, które nazywamy s ł u p a m i(columnde). Można więc wyróżnić słupy przednie(columnde dnteriores), słupy tylne(columnaeposteriores)i s ł u p y b o c z n e(columnae lmerdles), będące odpowiednikami przestrzennymi rogów widocznych na przekrojach poprzecznych. Róg przedni(cornu dnterius). Róg przedni, zwany również ruchowym ze względu na znajdujące się w nim komórki unerwiające mięśnie. eletowe, ma podstawę łączącą go z istotą szarą pośrednią i trzy mniej bardziej wyraźnie odgraniczone ściany zewnętrzne:przyśrodkową, -dmą i boczną, oddzielające go od istoty białej sznura przedniego*eg*. elana przednia, najkrótsza, jest najbardziej nierówna:wychodzą ą liczne wiązki korzeni brzusznych. Ściana przyśrodkowa przebiega ej więcej w płaszczyźnie strzałkowej. Natomiast ściana boczna. ix cereus posterioris. ut cornus posteriorisWX COFOUS DOSIBOOOSis cornus posteriorisSubstantia griseaintermedia lateralis Cornu anterius. Tractus dorsolateralisZona marginalisSubstantia gelatnosaSubstantia grisea-intermedia centralisCommissura grisea posteriorCanalis centralis-Commissura grisea anterior Commissura alba. Ryc. 55. Przekrój poprzeczny rdzenia kręgowego. Schemat do ryc. 54. enia kształt w różnych odcinkach rdzenia zależnie od rozmieszczenia norek ruchowych zawartych w rogu przednim. Jest ona spłaszczona:zęści piersiowej rdzenia, wypuklona zaś do boku w zgrubieniu mym i lędźwiowym. Wiąże się to ze słabym rozwojem słupa przędzo w części piersiowej, gdzie jest on krótki oraz wąski, i z jego cznym zwiększeniem w obrębie zgrubień. *g tylny(cornu posterius). Róg tylny, zwany również czuciowym, iszy od przedniego, ciągnie się skośnie ku tyłowi od istoty szarej redniej w kierunku bruzdy bocznej tylnej. Można w nim wyróżnić:jżoną część przednią, zwaną szyj ką(cerata cornus posterioris), strzony odcinek tylny-s z c z y 1(dpea cornus posterioris)i leżącą idzy nimi część szerszą-głowę(coput cornus posterioris). Róg W ma więc kształt wrzeciona, co szczególnie zaznacza się w części mej i piersiowej, gdzie szyjka rogu jest wyraźnie węższa od głowy. Ku odowi szyjka łączy się z istotą szarą pośrednią szerszym odcinkiem, mym p odstaw ą rogu tylnego(bdsis cornus posterioris). zyika i większa część głowy rogu tylnego mają budowę typową dla W szarej(ryc. H). Natomiast w szczycie i częściowo po obu stronach wy rogu tylnego znajduje się jednolita połyskliwa masa, zwana otą galaretowatą(substontiq gelotinosd'). W przekroju posub stawia Rolandi. grzecznym ma ona kształt półksiężyca albo odwróconej litery V, swymi ramionami otaczającej głowę rogu tylnego. Istota galaretowata jest silnie rozwinięta w zgrubieniach, gdzie zajmuje znaczną część rogu tylnego, natomiast w części piersiowej ogranicza się do wąskiego pasma otaczającego róg tylny od tyłu i z boków. Granica przyśrodkowa rogu tylnego, oddzielająca go od sznura tylnego, jest wyraźna. W części piersiowej rdzenia uwidacznia się w niej u podstawy uwypuklenie spowodowane silnym rozwojem leżącego tu jądra piersiowego. Ściana boczna rogu tylnego, zwłaszcza w obrębie podstawy i szyjki, jest nierówna, z istoty szarej uwypuklają się tu wyrostki, które ulegają przemieszaniu z włóknami istoty białej jako twór statków aty(formatio reticuloris). Jest on szczególnie wyraźnie zaznaczony w części szyjnej rdzenia kręgowego. Szczyt rogu tylnego jest oddzielony od powierzchni rdzenia przez pionowo przebiegające pasmo włókien nerwowych, tworzące drogę grzbietowa-boczną Orqctus dorsoldterdlis:patrz dalej). Istota szara pośrednia środkowa(substntia grised intermedia centrdlis). Zajmuje na przekroju poprzecznym środkową część rdzenia kręgowego, otaczając ze wszystkich stron kanał środkowy i łącząc istotę szarą obu bocznych połówek. W części szyjnej i piersiowej tworzy ona wąską poprzeczną listewkę. Od części lędźwiowej ku dołowi istota pośrednia środkowa grubieje coraz bardziej i w dolnych neuromerachkrzyżowych jej wymiar strzałkowy staje się większy od poprzecznego. Część istoty środkowej, leżąca ku tyłowi od kanału środkowego, nosi nazwę s po i dł a s z ar ego tylnego(commissura grised posterior), część leżącą z przodu kanału nazywamy spoidłem szarym p r z e d n i m(commissura grised dnterior). Po obu bokach istota pośrednia środkowa bez wyraźnej granicy łączy się z istotą pośrednią boczną. Istota szara pośrednia boczna(substantia grised intermedia ldterdlis). Z przodu graniczy ona z rogiem przednim, z tyłu-z rogiem tylnym od strony przyśrodkowej-z istotą pośrednią środkową, a z boku-ze sznurem bocznym istoty białej. Znajdują się w niej komórki układu autonomicznego. Istota pośrednia boczna największy swój rozwój uzyskuje w części piersiowej rdzenia, gdzie wypukła się do sznura bocznego, tworząc, jak już wspomniano, róg boczny. Istota biała W istocie białej(substantia albą)rdzenia kręgowego obustronnie można wyróżnić trzy sznury:przedni, boczny i tylny, od wewnątrz poprzedzielane słupami istoty szarej(ryc, 53), a na powierzchni poprzednio opisanymi bruzdami. Sznur przedni(fmiculus dnterior). Między słupami przednimi leżą oba sznury przednie, prawy i lewy, oddzielone od siebie szczeliną pośrodkową przednią. Łączą się one z sobą tylko wąskim pasmem istoty białej, zwanym spoidłem białym(commissurc alba), które leży między dnem szczeliny pośrodkowej przedniej a spoidłem szarym przednim. na r*. mur boczny(funiculus lmeralis). Między słupem przednim a tylnym obu stronach biegną sznury boczne. Sznur boczny łączy się ze nem przednim szeroką warstwą istoty białej, przez którą przechokupowierzchni rdzenia kręgowego wiązki włókien korzeni brzuszi