Niepewność bywa czasem gorsza niż brak uzbrojonej straży.

Pie[ni te  zabBkaj si nawet (lubo nader rzadko) i do chat wie[niaczych [...]" 10. UwzgldniB je przeto do[ szeroko w Sandomierskiem. ZdawaB sobie tak|e spraw, |e pewne tre[ci kulturowe powstaBe na wsi przenikaj do [rodowiska miejskiego. DostrzegaB, |e niektóre ludowe z.wyczaje, zabobony, pie[ni itd. s przejmowane przez inne stany, jak np. drobn szlacht, oficjalistów dworskich. Pie[ni tych stanów  [...] spisywane w zeszycikach, a niektóre w drukowanych broszurkach, upowszechniBy si po kraju za pomoc podró|y, jarmarków i odpustów", tote| uwzgldnienie ich w Ludzie... uwa|aB za uzasadnione. Na tle tego rodzaju pie[ni bowiem  oryginalno[ tych ostatnich (lu- 115 dowych) w tym ja[niejszym zabBy[nie [wietle". Nadto byB ludoznawca prze[wiadczony, |e gromadzc materiaBy do  ogólnego obrazu muzyki"u, trzeba uwzgldnia utwory powstaBe we wszystkich [rodowiskach. Std pie[ni szlacheckie, dworskie, mieszczaDskie, których autorstwo Kolbergowi udawaBo si czasem ustali, stanowice ówczesny popularny repertuar pie[niowy, znalazBy si w Sandomierskiem, a nie dlatego, |e zbBdziBy pod strzechy wie[niacze, co staBo si udziaBem tylko nielicznych z nich. Trzeba powiedzie, |e Kolberg nie pierwszy w Polsce powa|yB si na zamieszczenie pie[ni szlacheckich, dworskich, i mieszczaDskich, które  jak pisaB   [...] przypadkiem w Sandomierskiem zasByszaB [...]", dajc przy tym szerok motywacj tego kroku. Ju| w r. 1822 lwowski profesor, Karol Htittner,12 apelowaB, by je zapisywa, a zwBaszcza te, które przyjBy si w[ród ludu i byBy na wsi [piewane, czyli po prostu zostaBy  uludowione". Na tej samej zasadzie do swoich Pie[ni polskich i ruskich ludu galicyjskiego z r. 1833 wBczyB teksty pochodzenia literackiego WacBaw Zaleski; spotkaBo si to w owym czasie z dezaprobat krytyków, m. in. Kazimierza WBadysBawa Wójcickiego,13 warszawskiego zbieracza i niebawem ju| wydawcy pie[ni i klechd. W r. 1838 {egota Pauli w Pie[niach ludu polskiego w Galicji zamie[ciB nie tylko krakowiaki wiejskie, lecz tak|e, by trzyma si jego nomenklatury,  po cz[ci [...] ni|szej klasy mieszczan" i  szlachty zagonowej" 14. Zamieszczone w Sandomierskiem pie[ni, które  jak wiemy  zajBy w tomie najwicej miejsca, trzeba byBo w pewien sposób uporzdkowa i zaklasyfikowa. Kolberg nie poprzestaB na ogólnym podziale na dumy i pie[ni oraz taDce, jak to miaBo miejsce w Pie[niach ludu polskiego (1857), gdy| w osobn, dodatko- 116 w grup, wydzieliB pie[ni nieludowe, tj. szlacheckie, dworskie i mieszczaDskie. Pie[ni obrzdowe zostaBy potraktowane jako integralny skBadnik obrzdów i podane przy ich opisie 15. Sandomierskie nie wywoBaBo wikszego zainteresowania