Niepewność bywa czasem gorsza niż brak uzbrojonej straży.

r. (z wyjątkiem maja, za który sprawozdanie nie nadeszło) Armia Krajowa m. inn. wysadziła 13 mostów i przepustów kolejowych, podminowano i zniszczono tory kolejowe w 32 wypadkach, uszkodzono 1486 parowozów, 6310 wagonów, spalono 427, przerwano urządzenia telekomunikacyjne w 268 wypadkach. W samym miesiącu wrześniu wykonano wyroki na 171 agentach Gestapo. O skuteczności tej akcji niechaj świadczy fakt, że w samej Warszawie korpus policji (Schutzpolizei) Gestapo i żandarmerii wynosi 14000 ludzi w wieku poborowym nielicząc stacjonowanych w tym mieście oddziałów wojska, podczas gdy liczba cywilnych Niemców, zatrudnionych w administracji nie przekracza 10,000. Cele i metody działania P.P.R. i G.L. różnią się całkowicie od tych założeń, któremi kieruje się Armia Krajowa. Przedstawiając w swej propagandzie własne oddziały bojowe jako jedyny element aktywnie walczący z okupantem organizacja komunistyczna z reguły nie kieruje się ani przesłankami wojskowymi, ani też interesem ludności. Zamachy i akty antyniemieckie dokonywane przez Gwardię Ludową noszą charakter prowokacji a nie odwetu i prowadzone są pod takim kątem widzenia, by wywołać maksymalne represje niemieckie. Akty te niemal z reguły kierowane są w wojsko niemieckie, przyczym osoba zaatakowanego nie odgrywa żadnej roli. Do typowych wystąpień Gwardii Ludowej należy: 1) rzucenie granatu na maszerujący oddział żołnierzy w Alejach Ujazdowskich w dniu 15 VII 43. Po stronie niemieckiej wynikiem zamachu było kilkunastu rannych szeregowców, natomiast z pośród przypadkowych przechodniów natychmiast aresztowano i rozstrzelano 100 osób. 2) Szereg zamachów bombowych w lokalach rozrywkowych dla wojska oraz w kantynie wojskowej na dworcu. 3) We wrześniu br. wrzucony został granat do szpitala niemieckiego przy Nowym Zjeździe w Warszawie w następstwie czego kilku chorych zostało zabitych. 4) Mityngi organizowane przy pomocy uzbrojonych bojówek, wkraczających wraz z mówcami do lokali zamkniętych - kawiarni, sal wykładowych, hal fabrycznych i t. p. - w których znajdują się większe skupienia ludzkie. Taki przymusowy miting m. inn. miał miejsce w październiku br. w Szkole Kolejowej na ul. Chmielnej, w fabryce Philipsa, w fabryce Szpotańskiego - pociągając za sobą wkrótce po odejściu bojówki masowe aresztowania i represje wśród młodzieży szkolnej i robotników. 5) Wreszcie najbardziej typowym przykładem prowokacji komunistycznej są bezładne strzelaniny dokonywane równocześnie w kilkunastu punktach miasta, a pozorujące ruchawkę. Dokładnie ten sam prowokacyjny charakter posiadają wystąpienia zbrojne Gwardii Ludowej na prowincji. Cel tej akcji w świetle rezultatów wydaje się zupełnie jasny. Niemając możności wywołania powstania przedwczesnego we własnym zakresie organizacja komunistyczna ucieka się do metod pośrednich. Sprowokowane przez nią represje niemieckie, w formie masowych łapanek, rozstrzeliwań i pacyfikacji, powodują tą pośrednią drogą całkowite wykolejenie z normalnego trybu życia coraz liczniejszych elementów zmuszonych do ratowania ucieczką swego istnienia. Te właśnie wykolejone elementy doprowadzone do skrajnej rozpaczy najbardziej podatne są na wezwania organizacji komunistycznej do odruchów niezorganizowanych, samotnych i indywidualnych, na których tak bardzo zależy tym czynnikom. Wezwania te poparte są równocześnie masowym rozdawnictwem broni wśród nie zorganizowanych elementów ludności dotkniętej represjami