Niepewność bywa czasem gorsza niż brak uzbrojonej straży.

Służąc tej sprawie, stracił on całe życie, za to cierpiał w długoletniej niewoli i z tymi myślami umarł. Chyba lepszego syna nie spłodziliście, chyba większego przykładu nie ma dla tysięcy tych chłopskich synów, którzy po nim wyszli z chłopstwa19. Podczas kolejnego, tradycyjnie organizowanego przez Ukraińców święta ku czci Tarasa Szewczenki (1914 r.), Stefanyk podkreślał, że autor Kobzara przyszedł na świat w tej sytuacji, gdy „szlachta i duchowieństwo wyrzekło się wówczas swego narodu", pozostawiając chłopa samemu sobie. Jednak mimo tej ciężkiej sytuacji, Szewczenko podniósł chłopski naród na wysokość, po której obecnie Ukraińcy stąpają20. W twórczo-' ści Szewczenki, wyrastającej wprost z rodzimej ziemi i życia jej synów, zawarta została mentalność, historia i dusza narodu ukraińskiego, jest ona wielką księgą mądrości, miłości do Ukrainy, a jego słowa ukazują daleką drogę przyszłości dla Ukraińców21. 19 CreiJDaHHK, 3 npoMoeu na UleeneHKiecbKOMy cenmi e KonoMui aHHK, IlyóiiiiiucmuKa..., s. 41-42 i 105. Wykorzystane cytaty pochodzą z tego wydania. 34 J dłego poetów", a szczególnie Tarasa Szewczenkę. Tego najwybitniejszego poetę ukraińscy „pankowie" -jak rusałki swymi deklamacjami - „zacałowali ojca" do tego stopnia, że trzeba go ponownie odkrywać i wyjaśniać, podobnie jak Jurija Fed'kowycza czy Iwana Frankę. Trwające od pokoleń wśród inteligencji ukraińskiej zupełne nierozumienie poetów i pisarzy, traktowanych ,jak żebraków", oraz wynikający z tych powodów antagonizm, niechęć, a więc i brak zachęty do pracy twórczej, to główna cecha ukraińskiej oświeconej społeczności. Z tych to powodów inteligencja ukraińska zupełnie słusznie -jak ironizuje Wasyl Stefanyk - nie może pozyskać sobie tego wymarzonego poety, którym stanie się najwidoczniej Mikołaj Gogol ze swymi Martwymi duszami23