Niepewność bywa czasem gorsza niż brak uzbrojonej straży.

w. , Mozart-Serenada, Elne kleine Nachtmusik"cz. 2, Mendelssohn-Bartholdy-Koncert skrzypcowy. z orkiestr¹ e-moll op, 64, cz. 2 Smetana-, We³tawa"-t.w. 2 tydzieñ: . Mozart-Kwintet na klarnet A-dur, KW 581, cz, 1, Bach-A koncert Brandenburski G-dur, cz. 1, Mozart-, Eine kleine Nachtmusik"-t.w. , Haendel-Concerto grosso F-dur, op, 6, nr 2 cz. I IZ, Bach-Koncert na dwoje skrzypiec i orkiestrê d-moll, cz. 2, Mendelssohn-Bartholdy-Koncert skrzypcowy J-Y 5 rBach-4 koncert Brandenburski G-dur, cz. 1. 3 tydzieñ: . Mozart-Symfonia Jowiszowa C-dur, KW 551, cz. 2, Bach-5 koncert Brandenburski D-dur, cz. 2 Mozart-Serenada, Eine kleine Nachtmusik", . cz. 2, Beethoven F-dur, op. 50 Ha endelcz. I IZ, Bach d-moll, cz.2, . Romans na skrzypce i orkiestrê Concerto grosso F-dur, op, 6 nr 2, . Koncert na dwoje skrzypiec i orkiestrê. W przedstawionym programie uwzglêdniono wy³¹cznie utwory muzyczne o jednolitym napiêciu uczuciowym. Prowadzi on od utworów wielotematycznych w I tygodniu do przewa¿aj¹ca monotematycznych w ostatnim tygodniu leczenia. Powtórzenia w obrêbie programu zak³adaj¹-poprzez efekt, radoœci z rozpoznania"(p.3.1)-wywo³anie silniejszego efektu wystêpuj¹cego w czasie æwiczenia. Oprócz tego staje siê wyraŸne, i¿ s³uchanie muzyki nie jest tu rozrywk¹ lub odprê¿eniem o stale zmieniaj¹cych siê wra¿eniach, ale celowym utrwalaniem swoich prze¿yæ. W leczeniu przewlek³ych zaburzeñ nerwicowych stosuje siê przewa¿nie muzykê zdoln¹ do pobudzenia starcia emocjonalnego. Jest to treœci¹ utworów wielotematycznych z ich niejednolit¹ afektacj¹(forma sonatowa okresu klasycznego). Leczenie tego rodzaju nerwic trwa z regu³y d³u¿ej ni¿ cztery tygodnie, a przy tym termioy przyjêæ i zwolnieñ pacjentów s¹ ró¿ne, zaleca siê wiêc-jak ju¿ wzmiankowano-l 4-dniowyturnus s³uchania muzyki. Prze¿ycie znanego, które uzyskujemy przez powtarzanie utworów, wci¹ga pacjentów œciœlej do ogólnych d¹¿eñ terapeutycznych, pog³êbia mo¿liwoœci prze¿ywania w sensie œwiadomego przetwarzania wra¿eñ i w³asnych konfliktowych wyobra¿eñ. Nastêpuj¹cy cykl programowy opiera siê na d³ugoletnich doœwiadczeniach: I tydzieñ: Mozart-Symfonia. A-dur KW 206, cz. 1. Beethoven-VI symfonia F-dur, cz. 1, Schumann-Koncert fortepianowy a-moll, cz. 1, Mozart--Symfonia O-dur(Jowiszowa), KW 551, cz. 1, Schumann-TV symfonia d-moll, cz. 4, Bach-Suita orkiestrowa D-dur, nr 3, cz. I 2 tydzieñ: Beethoven-Capriccio G-dur. Z³oœæ z powodu zgubionego grosza"Beethoven-Sonata wiolonczelowa ztowarzyszeniemfortepianu g-moll, op, 5 nr 2, cz. 1, Ravel-Bolero Mozart-Symfonia Hailnerowska D-dur, cz. 1, Bach-Koncert na dwoje skrzypiec i orkiestrê d-moll, cz.2 i 3 Vivaldi-Koncert na obój z orkiestr¹, cz. 1, Czajkowski-V symfonia e-moll, cz. 1. Obydwa zalecane prograrm maj¹ jedynie charakter wzoru, tzn.istnieje jeszcze wiele utworów muzycznych, które terapeutyczniemog¹ dzia³aæ w podobny sposób. Propozycje programowe s³u¿¹ dla celów orientacyjnych, przy czym lekarzowi pozostawia siê swoboda, by ten lub inny utwór zast¹piæ podobnym, tak samo skutecznym. Czas trwania ka¿dego muzykoterapeutycznego spotkania nie powinien w ¿adnym wypadku byæ d³u¿szy ni¿ 15 minut, poniewa¿ potem obni¿a siê napiêcie i zdolnoœæ s³uchaj¹cego do skupienia. 4.6.3. Realizacja Wskazywaliœmy ju¿, ¿e przy ukierunkowanej receptywnej indywidualnej muzykoterapii(p.4 LL), chorzy powinni byæ w pozycji le¿¹cej, poniewa¿ podnosi to stopieñ gotowoœci do poddania siê leczeniu. Dotyczy to tak¿e nieukierunkowanej receptywnej indywidualnej muzykoterapii. Pacjent le¿y na plecach, nogi powinny byæ lekko rozrzucone, ramiona luŸno odchylone wzd³u¿ cia³a, g³owa nie powinna spoczywaæ zbyt wysoko. Ubranie nie powinno krêpowaæ cia³a(guziki przy ko³nierzyku koszuli, pasek itp.nale¿y rozpi¹æ). Le¿anka, na której pacjent spoczywa, nie powinna byæ zbyt miêkka. Dobre wyniki da³o wykorzystywanie w tym celu prycz czy kozetek, u¿ywanych w gabinetach lekarskich. 91. W zale¿noœci od warunków wyposa¿enia w odpowiednie sprzêty albo równoczeœnie leczy siê wiêksz¹ liczbê pacjentów w nadaj¹cym siê do tego celu pomieszczeniu albo te¿ przekazuje siê muzykê przez g³oœniki w g³oœniki do pokojówchorych. Na zakoñczenie muzykoterapii po wys³uchaniu utworu chorym zaleca siê Wykonanie g³êbokich oddechów oraz naprze mierne napinanie i rozluŸnianie miêœni koñczyn. Chcielibyœmy ni¿ej podaæ bilka wskazówek, które s¹ wa¿ne dla dok³adnego przeprowadzenia, ale te¿ i dla poprawnego kontynuowania leczenia. Najdogodniejsza pora dla nieukierunkowanejmuzykoterapii receptywnej to póŸne popo³udnie. Jak wiemy z doœwiadczenia, o tej porze dnia mo¿liwoœæ percypowania jest najwiêksza. Pomieszczenie, w którym przeprowadza siê leczenie, winno byæ lekko zaciemnione. Zarówno dla lekarza, jak i dla pacjenta wielkie znaczenie ma uzmys³owienie sobie efektu leczniczego. Szczególnie w fazie pocz¹tkowej leczenia winien terapeuta mówiæ z pacjentem na temat u³o¿enia cia³a(postawy), sposobu percepcji, jak i przyjemunych lub nieprzyjemnych psychicznych i fizycznych doznañ, mog¹cych wyst¹piæ w czasie leczenia. Wielu pacjentów odczuwa ju¿ w ci¹gu pierwszych spotkañ rozluŸnienie miêœni jako wra¿enie ciê¿aru, rozszerzanie siê naczyñ krwionoœnych-jako uczucie p³yn¹cego ciep³a. Aby reakcje te nie powodowa³y stanów lêkowych, terapeuta zaraz na pocz¹tku*eczenia powinien je okreœliæ jako celowe, zamierzone wyniki lecznicze reguluj¹ce czynnoœci cia³a. Liczni pacjenci donosz¹ o tym, i¿ szczególnie w pierwszej fazie leczenia wzmagaj¹ sie ich dolegliwoœci, które w koñcu ³agodniej¹ lub zupe³nie znikaj¹. Tak pisze pacjentka L, z zaburzon¹ prac¹ serca i uk³adu kr¹¿enia oraz konfliktem partnerstwa: . W pierwszych dniach mia³am silne bóle serca... Oprócz tego musia³am przezwyciê¿aæ chêæ do p³aczu... W ostatnich tygodniach doznawa³am uczucia b³ogiego spokoju". Pacjent G., leczony w sanatorium, po zawale serca, pisze: . Pocz¹tkowo z mej strony istnia³ w stosunku do muzykoterapii pewien sceptycyzm... W pierwszych dniach, s³ysz¹c muzykê, mia³em bardzo silne bicie serca, które po 2-3 minutach przechodzi³o