Niepewność bywa czasem gorsza niż brak uzbrojonej straży.

A, collcadewraA, appen dicu I aris. Duoden u m. Galon transeersum. z mesentericd suP³. I**, ³. *eocolica. *eocolica Aa, ilea³es. Aa, lei u nales. Brc. 154. Têtnica krezkowa górna i jej rozga³êzienia. Widok od przodu. Okrê¿nica poprzeczna od³o¿ona ku górze, jelito krezkowe(cienkie)prze³o¿one na stronê lew¹. mog¹ siê one uk³adaæ w kilka piêter(Z-5):³uki obwodowe s¹ najliczniejsze, ale te¿ najmniejsze. Z ich szczytu odchodz¹ krótkie ga³êzie bezpoœrednio do jelita(da, breves s. rectoe). U przyczepo jelitowego krezki rozdwajaj¹ siê one, obejmuj¹c cewê jelitow¹ Oyc, 155)i rozga³êziaj¹ siê nastêpnie w œcianie jelita. Po drodze mniejsze ga³¹zki od¿ywiaj¹ tkankê krezki oraz wêz³y ch³onne. £-uki powy¿sze na pocz¹tku jelita krezkowego ³¹cz¹ siê. têtnicami dwunastnicy, a w pobli¿u zgiêcia lewego okrê¿nicy z ga³êzi¹ t. krezkowej itnej. Ca³y ten têtniczy uk³ad jelitowy stanowi wiêc jedn¹ ca³oœæ i krew mo¿e byæ zajemnie wymieniana. Miêdzy obszarem zaopatrzenia pnia trzewnego i t. krezkowej górnej czêsto wystêpuj¹ ¹zcze inne zespolenia:niektóre z nich wystêpuj¹ nawet stale lub prawie stale, inne ¹dziej. Rozpatrywanie ich zaprowadzi³oby jednak zbyt daleko:mo¿na wspomnieæ tylko naczyniu, które odchodzi albo bezpoœrednio z pnia trzewnego, albo z jego ga³êzi, biegnie r ty³owi od trzustki i ³¹czy siê z t. krezkow¹ górn¹ lub z jedn¹ z jej ga³êzi. Znaczenie licznych zespoleñ têtniczych w kszta³cie ³uków polega na tym, ¿e np. zagiêcie y jelita czy ucisk na nie, czy rozci¹gniêcie nie ograniczaj¹ dop³ywu krwi, jeœli czynniki te e s¹ zbyt silne i nie powoduj¹ nienormalnie silnego skrêtu. Pomimo tego zabezpieczenia tamie ga³¹zki dochodz¹ce do jelita czynnoœciowo s¹ têtnicami koñcowymi i nie ytwarz¹j¹ wystarczaj¹cego kr¹¿enia pobocznego w przypadkach przerwania g³ównego ipÊwu pr¹du krwi. £uki jelita grubego w zwi¹zku z jego mniejsz¹ ruchomoœci¹ s¹ mniej liczne i d³u¿sze ni¿ jelicie cienkim. Zw³aszcza w krezce okrê¿nicy poprzecznej znajduj¹ siê obszerne eunaczynione pola, które chirurg wykorzystuje, ¿eby z dolnej czêœci brzucha móc nikaæ do czêœci górnej, np. w celu po³¹czenia pêtli jelita cienkiego z tyln¹ œcian¹ ¿o³¹dka dstroenterostomia retrocolica). W celu obejrzenia przebiegu i rozga³êzieñ t. krezkowej górnej ca³e sk³êbienie pêtli jelita enkiego nale¿y prze³o¿yæ na lew¹ stronê jamy brzusznej. 1. Tt, jelita czczego i krêtego(da, ieiundles et ilecles), 10-18 têtnic odchodzi z lewego ypuk³ego obwodu t. krezkowej górnej do jelita krezkowego, które zaopatruj¹. Odchodz¹ je w ma³ych odstêpach od siebie. Têtnice te biegn¹ miêdzy obu blaszkami krezki jelita mkiego licznie siê z sob¹ ³¹cz¹c zespoleniami ³ukowatymi, o których mowa by³a wy¿ej. robne ga³¹zki od¿ywiaj¹ zawartoœæ krezki. Ostatnia t. jelita krêtego ³¹czy siê t. krêtniczo-okrê¿nicz¹. Z obwodowych ³uków pod prostym k¹tem do d³ugiej osi jelita(chodz¹ liczne krótkie têtniczki zaopatruj¹ce jelito. Têtniczki te ju¿ nie zespalaj¹ siê tob¹, rozdwajaj¹ siê u przyczepo krezki, obejmuj¹c cewê jelitow¹, i rozga³êziaj¹ siê w jej tanie. Zazwyczaj 11, jelita czczego s¹ d³u¿sze, lecz mniej liczne ni¿ 11, jelita krêtego. 2. T trzustkowa-dwunastnicza dolna(a, pancremicoduodendlis interior). Jest ona erwszym naczyniem odchodz¹cym z prawego obwodu t. krezkowej górnej. Czasem mo¿e ³obodzie z pierwszej têtnicy jelita czczego. Rozpoczyna siê ona na dolnym brzegu trzustki b nawet nieco powy¿ej, do ty³u od niej. Zazwyczaj têtnica ta dzieli siê od razu na dwie lezie, przedni¹ i tyln¹. Ga³¹Ÿ przednia kieruje siê w stronê praw¹ i ku górze do zadu od g³owy trzustki i zespala siê z przedni¹ t. trzustkowa-dwunastnicz¹ górn¹. a³¹¿ tylna wstêpuje ku górze oraz w stronê praw¹ ku ty³owi od g³owy trzustki:espata siê z tyln¹ t. trzustkowa-dwunastnicz¹ górn¹. Zespolenia powy¿sze zapewniaj¹ cznoœæ z obszarem zaopatrzenia pnia trzewnego. Obie ga³êzie zaopatruj¹ g³owê trzustki az doln¹ po³owê dwunastnicy(ryc, l 52). 3. T. okrê¿nlcza œrodkowa(a, colicd media). Nieznacznie poni¿ej poprzedniej, równie¿ arawego obwodu t. krezkowej górnej t. okrê¿nicza œrodkowa od razu po swym odejœciu stepuje do krezki okrê¿nicy poprzecznej. W krezce tej têtnica dzieli siê na ga³¹Ÿ praw¹ ew¹, które wytwarzaj¹ ³uki zespoleniowe z naczyniami s¹siednimi, t. okrê¿nicz¹ praw¹ az z ga³êzi¹ wstêpuj¹c¹ t. okrê¿niczej lewej(z t. krezkowej dolnej). Z ³uków tych iwstai¹ dalsze, które wreszcie zaopatruj¹ pocz¹tkowe dwie trzecie czêœci okrê¿nicy iprzecznej. T. okrê¿nicza œrodkowa mo¿e byæ podwójna. 4 T okrê¿nicza prawa(a, colicd deatd). Têtnica ta biegnie poprzecznie w stronê aw¹ w tkance zaotrzewnowej do œrodkowej czêœci okrê¿nicy wstêpuj ¹cej:na swej drodze zy¿uie ona biegn¹ce do ty³u od niej naczynia jajnikowe lub j¹drowe, prawy moczowód n lêdŸwiowy wiêkszy. W pobli¿u okrê¿nicy dzieli siê ona na ga³¹Ÿ wstêpuj ¹c¹*s 1 ê p u j ¹ c ¹, które ³ukowato ³¹cz¹ siê z têtnicami s¹siednimi. Z ³uków tych odchodz¹ ale dalsze ³uki lub te¿ bezpoœrednie ga³êzie do œciany jelita. T. okrê¿nicza prawa ³rêtniczo-okrê¿nicza czêsto rozpoczynaj¹ siê wspólnym pniemfT krêtriczo-okrê¿nicza(a, ileocolica). Naczynie to jest najni¿sz¹ ga³êzi¹ odchodz¹c¹ wklês³ej prawej strony t. krezkowej górnej. Kieruje siê ono zaotrzewnowo ku do³owi w stronê praw¹ do koñca jelita cienkiego i pocz¹tku grubego. Tak jak poprzednia przebiegu swym krzy¿uje ona od przodu prawy moczowód, t. j¹drow¹ lub Jajnikow¹. i m. lêdŸwiowy wiêkszy. Przewa¿nie w pewnej odleg³oœci od k¹ta krêtniczo-okrp¿niczego(4-5 cm)koñczy siê, dziel¹c siê na piêæ ga³êzi(t. T. a. G a³ ¹ z ok re¿ nic za(ramia colicua)kieruje siê w stronê praw¹ iwstêpuje wzd³u¿ okrê¿nicy wstêpuj¹cej, zespalaj¹c siê z ga³êzi¹ zstêpuj¹c¹ t. okrê¿niczej prawej. b