Niepewność bywa czasem gorsza niż brak uzbrojonej straży.

Przybywszy do Kolonos w Attyce, został gościnnie przyjęty przez króla Tezeusza. Umierając zażądał, by jego grób znajdował się w Kolonos, gdyż - wg wyroczni przyniesie to błogosławieństwo gościnnej ziemi. RzeYba: F. Lecomte, J. B. Hugues. Malarstwo: czerwonofig. pelika (ok. 440 p.n.c.), póżnoantyczny fresk z Hermupolis; A. Masreliez, A. D. Chaudet, G. Moreau. Dramat: Sofokles Kró! Edyp (ok. 430 p.n.e.), Edyy ir Knlnraie (406 p.n.e.), Seneka (m3.) Erlvp (przed 65 n.c.); H. Sachs, J. Prevost, P. Corneille, J. J. Bodmer, H. von Hofmannsthal, A. Gide, .1. Cocteau, li. A. Obcy, A. Muller i in. Powieoa: C. Viebig, P. Adolf, W. Speyer. C. Nlorcck. Opera: li. Purcell, G. Debel, R. Leoncavallo, F. Weingartner, I. Strawinski, W. Rihm. Literatura pol.: J. Wołoszynowski. Eetion [gr.], król miasta Tebe w Cylicji, w Azji Mniejszej, ojciec Andromachy, sprzymierzeniec Trojan; zabity wraz z synami przez Achillesa przy zdobywaniu Tebe. Achilles w uznaniu męstwa E. kazał go pochować w pełnej zbroi; część łupu przeznaczył na nagrody dla zwy- cięzców w igrzyskach pogrzebowych po śmierci Patroklosa. Egeria [łac.], starorzymska nimfa leśna. Według mitu miała być doradczynią w sprawach państwowych i religijnych drugiego z kolei króla rzym. Numy Pom- piliusza. Po jego śmierci nimfa z rozpaczy zamieniła się w źródło. Miejscami jej kultu były święty gaj Diany w Arycji w Lacjum oraz gaj i źródło w okolicy Porta Capena w Rzymie. Malarstwo: N. Poussin. Opera: J. Ph. Fórtsch, J. A. Hasso, S. Mayr; J. Strauss (st.), walc Egeria. Egestes -~ Ajgestes. Egeus -~ Ajgcus. egida [gr. aigis, łac. cregis], atrybut Zeusa 66 n ~ ~ r~.~~ ~ .~ .' Elensis i Ateny, przedstawiana zazwyczaj jako koźla skóra lub tarcza pokryta koźlą skórą; Atena i Zeus używali c. do odpędzania wrogów i osłaniania przyjaciół. W celu przestraszenia nieprzyjaciół na e. wyobrażona była głowa gorgony Meduzy otoczona wężami. Cesarze rzym. używali e. jako części stroju wojskowcgo. Egina [łac. Aeginu], Ajgina [gr. AigirzuJ, nimfa rzeczna, córka boga rzeki Asopo- sa; uprowadzona przez zakochanego w niej Zeusa na wyspy Ojnone, gdzie urodziła Ajakosa, który nadał wyspie unię matki. Później poślubiła Aktora, któremu urodziła Men ojtiosa (1 ), ojca Patroklosa. E€,TISYOS -i A~gISLOS. Eirene -> hory. Ejlejtyja [gr. Eileithyiu], bogini, opiekunka porodów, uważana za córki Zeusa i Hery, niekiedy identyfikowana z Artemidą; w Rzymie utożsamiano jał z boginią światła L u c y n ą (L u c i n a); przydomek Lucinx nadawano Diunie i Junonie jako opiekunkom położnic. Ku czci bogini Juno-Lucyny w pierwszy dzień marca obchodzono w Rzymie święto zw. Matronaiia. Elektra [gr.]: 1. Jedna z Plejad, zc związku z Zeusem wydała na świat Uardanosa, Iazjona i Harmonię, która wg innych wersji jest córką Arena i Afrodyty. Kiedy Zeus usiłował zgwałcić E., dziewczyna schroniła siq u stóp -~ Palladionu, który rozgniewany król bogów strącił na ziemię. Po śmierci, E. i jej siostry zostały przemienione w konstelację Plejady. Według italskiej wersji mitu E. była żoną króla Etrusków. Korytosa; jej synowic z tego związku Dard~nos i Ixz_jon urodzili się w Italii. 2. Królewna mykeriska, córka Agamemnona i Klytajmestry, siostra Orestesa. Ińgenii i Chryzotemis. Po śmierci ojca stała się zaciekłą przeciwniczktł Klytaj mestry i jej kochanka Ajgistosa, oddaną całkowicie swemu bratu Orestesowi, któremu pomogła zemścić sil na rbrodniczej parze; kiedy Orestcs dokonał zemsty i starł się ofiar -. erynii, E. wspierała brata w nieszczęściu. Późniy, zmuszeni opuścić Mykeny, oboje przeżyli wiele przygód, gł. w Taurydzic. 1'o powrocie do rodzinnego miasta, zabili Aletesu, syna Ajgistosa, który przywłaszczył sobie władz~ w Mykcnach. Nast4pnic 1.. poślubiła Pyladesa, wiernego przyjacielta Orestesa; była matką dwuch synów. Malarstwo: F. Lcighton. W. Blakc Richmond. Uramat: Ajschylos, trylogia Oro.stc·ju (458 p.n.e.), Sofokles <:Yektrw (ok. 415 p.n.e.), Eurypides I:lektrcc (ok. 413 p.n.c.), .1. van dc Vondcl, P. ,I. Crabillon, J. J. Bodmer, W. H. Dxlbcrg. 3i. von I3ofmannsthal, E. O'Ncill, J. Giraudoux, J. P. Snrlre, Ci. 33aupunmn, R. Jeffcrs, L. Gyurk i in.; dramat pol.: F. 1'3a?ck t:(ektru (1905), .I. N. Mi3lcr h'r_rnic (1914), W. Ciorecki Jo.c:crc· rn~ i:lc·krru (1974). Epika: R. Jeffers. 3'owicoa: 3l. Trcece. Opera: C. Cannabich, Ci. 33ucffncr, R. Strauss, D. Leavy i in. Film: M. Kakojannis. 3