Niepewność bywa czasem gorsza niż brak uzbrojonej straży.

został mianowany komendantem KL Auschwitz 1. lb°«ów o.<śu,,".,.'-_i0.!>!;ał rowniez dowódcą garnizonu SS w Oświęcimiu. Po ewakuacji rei! APMO. Mat. obóz. Ruchu Oporu, t. III, k. 208. aDltulacją -A-yjech1''" °lrzymai nominację na komendanta KL Mittelbau. Przed iaz\VKkiom ; d° Styrii (Austna)- D° grudnia 1960 r. ukrywał się pod iZt°*ania i osad ' frac°wa' Jako robotnik leśny w okolicach Hamburga. Po łdele * hpcu i96-> ZSniu w wiSzieniu śledczym we Frankfurcie nad Menem zmarł at 37 uiarzmienia, nzycznej i morainej u, . pogramu szczenia, aż do całkowitej zagłady podbitych na- '& loiC inicia tch celów obozie - v P -. i-icis-cti/, garnizonu \i>d-sianaonarzi), sioieiiung v T SS-Standortarzt był odpowiedzialny za stan zdrowia SS-matl I lekarską nad więźniami i za wszystkie urządzenia sanitarno.}, '*'' "*' początkowo tylko w obozie macierzystym, później także i w ; '^ a po podziale obozu oświęcimskiego - również w KL Auschwii §° *' SS-Stcmdortarzt działał poprzez lekarzy oddziałów SS (SS-Tru ' ^ odpowiedzialnych za leczenie SS-manów. lekarzy obozowych (ś-^ arzte) mających sprawować opiekę nad więźniami w obozie, leu "^ tystów (SS-Zahnarzte) oraz aptekarza obozowego (SS-Lagera ^( Lekarzom obozowym podlegali przydzieleni im do pomocy nr. lub przyuczeni sanitariusze (Sanitalsdienslgrade - SDG). Lekarzami garnizonu kolejno byli: SS-Hauptsturmfuhrer dr M piersch (do września 1941); SS-Hauptsturmjuhrer dr Siegfried s \ (do maja 1942); SS-Obersturmfiihrer Oskar Dienstbach (do sierpnia SS-Hauptsturmfiihrer dr Kurt Uhlenbrock (od 17 sierpnia 1942); sturinbannfuhrer dr Eduard Wirths (od 6 września 1942 do 13 stv 1945). VI. Zarząd oddziałów SS (Truppenbetreung), Abteilung VI Zajmował się sprawami szkolenia SS. Inne jednostki administracyjne: Oddział Rolny zwany Gospodarstwem Rolnym (Landwirtschajt) za wał się rozwijaniem gospodarki rolnej i hodowlanej, badaniami nad wpj wadzeniem właściwych kultur. Na czele tego oddziału stał Obentw bannjiihrer Joachim Caesar, wyposażony w szerokie pełnomocnictwa. Ki petencje komendanta obozu w stosunku do oddziału nie zostały p WVHA określone. Centralny Zarząd Budowlany Formacji Wojskowych SS i P° w Oświęcimiu podlegał bezpośrednio WVHA i zajmował się planowani rozbudową i budową obozów oświęcimskich i urządzeń zagłady. Jego to wnikiem był SS-Sturmbannfiihrer Karl Bischoff, a w 1944 roku SS-0* sturmfuhrer Werner Jothann. Od lipca 1943 roku sprawy admłnistw. Centralnego Zarządu Budowlanego prowadziła administracja garnizon W faszystowsko-policyjnym systemie rządzenia w III Rz&>-y oświęcimski spełniał dwie funkcje, a mianowicie: j • 1. obozu koncentracyjnego, w którym eksterminację więźniów * wano stopniowo; 2. ośrodka zagłady, w którym uśmiercano tysiące ludzi dostarczeniu ich do obozu. .^i Władze KL Auschwitz, jego administracja i załoga zbrojna s J łącznie "organizacją przestępczą, powołaną do wcielenia w z,V"c 40 biologiczneg° nie w stworzonym dla osiągnięcia tych celów obozie ,rzez stoso oświędmiu systemu terroru, wyrafinowanych udręczeń 'Du^^Toatacji więźniów, poprzez krańcowy wyzysk ich sił ro-jotalnej ekspmasową grabież ich mienia oraz zużytkowanie ich zwłok " '" 'VCm'»j gospodarki III Rzeszy" ». dla <-"-nC 18 stycznia 1B Siyi.-«ii» 1945 roku wladze obozowe przystąpiły do pośpiesznej W dlliU- Z Oświęcimia i Brzezinki wyprowadzono wszystkich więźniów ewakuacją marszu pieszego i pędzono ich aż do Wodzisławia Śląskiego, ^"fd* wywożono ich w głąb Rzeszy. Część kolumn więźniarskich, zwła-Stam ą ^ ^,Jll(UOnz i podobozów, pędzono pieszo do innych, najbliżej Twięcimia położonych obozów koncentracyjnych. Piesza ewakuacja, którą ^Wto jącznie ponad 58 000 więźniów i więźniarek, była końcowym, ale °ed m z najtragiczniejszych rozdziałów Oświęcimia. Trasy ewakuacyjne zostały usiane trupami zastrzelonych więźniów, którzy nie mogli pokonać trudu pieszego marszu