Niepewność bywa czasem gorsza niż brak uzbrojonej straży.

4 Farmaceuta wype³nia swe zadania z szacunkiem dla ¿ycia i godnoœci istoty ludzkiej. Art. 5 Powo³aniem farmaceuty jest udzia³ w profilaktyce i bezpiecznej farmakoterapii, poprawiaj¹cej jakoœæ ¿ycia cz³owieka. Art. 6 Farmaceuta odpowiada osobiœcie za wykonywan¹ pracê. 202 Je¿eli wlaœciwe przepisy warunkujq uprawnienie do wykonywania czynno:~ci fachowych farmaceuty odbyciem praktyki podyplomowej, odpowiedzialnoœæ zawodowq za praktykanta reguluje Art. 23. Art. 7 Farmaceuta, wykonuj¹c swoje zadania, musi mieæ wolnoœæ postêpowania zgodnego ze swym sumieniem. Nie powinien on pozwoliæ na narzucenie sobie postawy zawodowej niezgodnej z przepisami niniejszych zasad etycznych i deontologicznych i z aktualnym poziomem wiedzy. Art. 8 Farmaceuta w pracy zawodowej powinien wnosiæ czynny wk³ad w zapewnienie opieki farmaceutycznej i kszta³towanie w³aœciwej polityki zdrowotnej. Art. 9 Farmaceuta wykonuj¹cy obowi¹zki zawodowe przedk³ada dobro chorego nad w³asne korzyœci. Niedopuszczalne jest postêpowanie maj¹ce na celu uzyskiwanie nies³usznych korzyœci materialnych. CZÊŒÆ SZCZEGÓ£OWA Zasady postêpowania farmaceuty-aptekarza Art. 10 Apteka jest jednostk¹ u¿ytecznoœci publicznej, w której niejednokrotnie dochodzi do pierwszego kontaktu pacjenta z ochron¹ zdrowia. Dlatego te¿, obok realizacji recept, pe³ni ona donios³¹ rolê spo³eczn¹ w procesie samoleczenia ludnoœci i upowszechnianiu prozdrowotnego trybu ¿ycia. Nak³ada to na farmaceutê-aptekarza szczególne obowi¹zki etyczne i deontologiczne. Art. 11 Obowi¹zki, o których mowa w Art. 10 zawiera Kodeks Etyki Aptekarza Rzeczypospolitej Polskiej i obowi¹zkiem farmaceuty-aptekarza jest przestrzeganie zasad tam zawartych. Zasady postêpowania wobec zawodu Art. 12 Farmaceuta powinien uczestniczyæ w dzia³alnoœci narodowych, a za ich poœrednictwem lub osobiœcie - miêdzynarodowych organizacji i towarzystw naukowych i zawodowych, których celem jest wdra¿anie postêpu naukowego i technicznego oraz 203 ~.,....r doskonalenie rozwi¹zañ prawnych i filozoficznych w farmacji. Art. 13 Farmaceuta powinien ceniæ i szanowaæ swój zawód i dbaæ o jego godnoœæ. W pracy zawodowej i w 'zyciu prywatnym powinien postêpowaæ tak, aby budziæ szacunek i zaufanie. Art. 14 Wszelkie profesjonalne wyst¹pienia w œrodkach przekazu powinny podnosiæ zaufanie do farmacji poprzez popularyzacjê nauki i zawodu, jak równie¿ szerzenie oœwiaty zdrowotnej. Publikacje takie powinny byæ rzetelne i pozbawione znamion sensacj i. Art. 15 Farmaceuta obowi¹zany jest otaczaæ szacunkiem historiê i tradycjê zawodu i nauki oraz wykazywaæ dba³oœæ o zabytki kultury materialnej farmacji. Art. 16 Farmaceuta dba o stan swego miejsca pracy i wyposa¿enia technicznego tak, aby pozwala³y one na wykonywanie powierzonych zadañ na w³aœciwym poziomie. Zasady postêpowania wobec nauki Art. 17 Farmaceutê - pracownika nauki obowi¹zuj¹ zasady dobrych obyczajów w nauce, zawarte w dokumencie: " Dobre obyczaje w nauce - zbiór zasad i wytycznych ", Warszawa 1994, przyjêtym przez Komitet Etyki w Nauce Prezydium Polskiej Akademii Nauk. Art. 18 W okresie dzia³alnoœci zawodowej farmaceuta ma obowi¹zek pog³êbiania wiedzy poprzez œledzenie piœmiennictwa fachowego, jak równie¿ uczestniczenia w pracach Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego i innych towarzystw naukowych oraz dzielenia siê osi¹gniêciami technicznymi i naukowymi o istotnym dla zawodu znaczeniu. Art. 19 Farmaceuta powinien d¹¿yæ do uzyskania specjalizacji i stopni naukowych oraz stwarzaæ mo¿liwoœci dokszta³cania zawodowego swoim kolegom i podw³adnym, zw³aszcza je¿eli wyra¿¹ oni wolê takiego dokszta³cania. 204 Art. 20 Farmaceuta uczestnicz¹cy w przeprowadzaniu doœwiadczeñ na zvr' powinien chroniæ je przed zbêdnym cierpieniem i zapewniæ im odpowiednie w bytu. Zasady postêpowania wobec czionków zawodu Art. 21 Farmaceuci powinni s³u¿yæ sobie pomoc¹. Kole¿eñsk¹ wspó³pracê obowi¹zani s¹ opieraæ na zasadzie wzajemnego szacunku, solidarnoœci, lojalnoœci i uczciwej konkurencji. Jedynq uczciwq i dopuszczalna formq konkurencji miêdry farmaceutami jest konkurencja w zakresie doksztalcania sig i podnoszenia jakoœciowego i technicznego poziomu ustug zawodowych. Art. 22 Farmaceuci maj¹cy wiêksze doœwiadczenie zawodowe maj¹ obowi¹zek przekazywania m³odszym kolegom swojej wiedzy, umiejêtnoœci praktycznych oraz zasad wspót'zycia spo³ecznego i zawodowego. Art. 23 Farmaceuta odpowiada za wszelkie crynnoœci zwi¹zane z lekiem, badaniem analitycznym, procesem technologicznym i innymi formami wykonywania zawodu, je~eli na powierzonym stanowisku zleci³ je personelowi fachowemu odbywaj¹cemu stai szkoleniowy pod jego kierunkiem. Odpowiada on równie¿ za takie czynnoœci zlecone œredniemu personelowi fachowemu, je¿eli w³aœciwe przepisy nie przewiduj¹ w tym wypadku samodzielnej odpowiedzialnoœci œredniego personelu. Art. 24 Farmaceuta kszta³c¹cy studentów i s³uchaczy pomaturalnych szkó³ medycznych ma obowi¹zek kierowania siê najlepsza wiedz¹ zawodowo-naukow¹, obiektywizmem, ¿yczliwoœci¹ i nale¿ytym szacunkiem, postêpuj¹c Zgodnie z niniejszymi zasadami etycznymi i deontologicznymi. Art. 25 Faemaceuta powinien okazywaæ nale¿yty szacunek i nieœæ pomoc seniorom zawodu oraz niepe³nosprawnym kole¿ankom i kolegom. 205 Zasady postêpowania wobec przedstawicieli innych zawodów Art. 26 Farmaceuta wspótpracê swoj¹ z przedstawicielami innych zawodów medycznych i niemedycznych powinien opieraæ na zasadzie partnerstwa i doceniania roli oraz kompetencji przedstawicieli tych zawodów. PRZEPISY KOÑCOWE Art