Niepewność bywa czasem gorsza niż brak uzbrojonej straży.

79 ROZDZIAŁ VI OFIARY SKŁADANE PO DNIU POJEDNANIA OFIARY TE PRZEDSTAWIAJĄ POKUTĘ, ŚLUBY, PRZYMIERZA ITP. PODCZAS TYSIĄCLECIA – CAŁOPALENIA LUDU – OFIARY SPOKOJNE LUDU – OFIARY ŚNIEDNE LUDU – OFIARY LUDU ZA WYSTĘPEK – OBRAZY WSKAZUJĄCE, ŻE USTANIE RÓŻNICA PŁCI. 93 ROZDZIAŁ VII „POPIÓŁ JAŁOWICY POKRAPIAJĄCY SPLUGAWIONE” List do Hebrajczyków 9:13 OFIARA NIE NALEŻĄCA DO DNIA POJEDNANIA – ANI TEŻ NIE BĘDĄCA OFIARĄ ZA LUD, SKŁADANĄ PO DNIU POJEDNANIA – KLASA PRZEDSTAWIONA PRZEZ TĘ OFIARĘ – APOSTOŁ PAWEŁ JAKO KAPŁAN ŚWIADCZĄCY O POZAFIGURZE – POKROPIENIE POPIOŁEM KU OCZYSZCZENIU LUDU ODBĘDZIE SIĘ PODCZAS WIEKU TYSIĄCLECIA – W JAKI SPOSÓB DOKONA SIĘ OCZYSZCZENIE. 105 ROZDZIAŁ VIII INNE WAŻNE FIGURY SŁUPY DZIEDZIŃCA – BIAŁE ZASŁONY – SREBRNE HACZYKI – SŁUPY U DRZWI ŚWIĄTNICY ŚWIĘTEJ I ŚWIĄTNICY NAJŚWIĘTSZEJ – ZŁOTY STÓŁ – ZŁOTY ŚWIECZNIK – POZAFIGURALNI KAPŁANI, KTÓRZY WIDZĄ GŁĘBOKIE RZECZY I LEWICI, KTÓRZY TEGO NIE WIDZĄ – ZŁOTY OŁTARZ – ARKA PRZYMIERZA W ŚWIĄTNICY NAJŚWIĘTSZEJ – JEJ ZAWARTOŚĆ I ZNACZENIE TEJ ZAWARTOŚCI – UBŁAGALNIA – DWA CHERUBINY – KAPŁAN BEZ ZMAZY – TAJEMNICA ZAKRYTA OD WIEKÓW. 113 CIENIE PRZYBYTKU LEPSZYCH OFIAR ROZDZIAŁ I PRZYBYTEK OBRAZOWY OBÓZ – DZIEDZINIEC – PRZYBYTEK – OŁTARZ MIEDZIANY – UMYWALNIA – STÓŁ CHLEBÓW POKŁADNYCH – ŚWIECZNIK – OŁTARZ ZŁOTY – UBŁAGALNIA I ARKA – BRAMA – PIERWSZA ZASŁONA – DRUGA ZASŁONA – ICH ZNACZENIE I POZAFIGURA. Przybytek, który Bóg polecił Izraelitom zbudować na pustyni synajskiej i w powiązaniu z którym ustanowiono wszystkie służby religijne i ceremonie, był, jak zapewnia nas apostoł Paweł, cieniem przyszłych dóbr (Hebr. 8:5; 10:1; Kol. 2:17). W rzeczywistości cały naród izraelski, tak samo jak jego prawo i ceremonie religijne, był typem. Jeżeli jest to prawdą, to nasze zrozumienie dzieła i planu zbawienia, zarówno jeżeli chodzi o teraźniejszy, jak i przyszły jego rozwój, na pewno rozjaśni się przez uważne studiowanie tych „cieni”, które Izraelici, ku naszemu pouczeniu, mieli powtarzać rok po roku aż do momentu, kiedy wiek Ewangelii ukazał ich pozafigury – rzeczywistość (1 Piotra 1:11; Hebr. 10:1-3). Celem badania tego zagadnienia nie jest jedynie zdobycie wiedzy historycznej o żydowskich zwyczajach, ceremoniach i nabożeństwach, lecz otrzymanie zbudowania ze zrozumienia istoty przedmiotu poprzez rozważanie jego cienia – tak jak było to zaplanowane przez Boga. Aby przywiązywać należytą wagę i znaczenie do „cienia”, musimy zdać sobie sprawę, jak starannie Bóg kierował i zarządzał wszystkimi jego szczegółami. Najpierw zaprowadził Mojżesza na górę i wyjaśnił mu, w jaki sposób miały być sporządzone wszystkie przedmioty; potem zobowiązał go, aby zwracał baczną uwagę na każdy szczegół: „Patrzajże, abyś uczynił wszystko według podobieństwa tego, któreć ukazano na górze” (2 Mojż. 25:40; Hebr. 8:5). Podobnie było ze wszystkimi szczegółami służby: każda jota i każda kreska musiały być w figurze dokładnie wypełnione, ponieważ były obrazem czegoś większego i ważniejszego w późniejszym czasie. Aby te wszystkie „cienie” były dokładnie wykonane i aby ludzie nie stali się niedbali, karą za jakiekolwiek przestępstwo była śmierć. (Zob. np. 2 Mojż. 28:43; 4 Mojż. 4:15,20; 17:13; 2 Sam. 6:6,7; 3 Mojż. 10:1,2). Świadomość Boskiej troski w przygotowaniu „cienia” nie tylko powinna przekonać nas o jego poprawności, że ani jedna jota i ani jedna kreska nie przeminie, ażby się to wszystko stało (Mat. 5:18), ale powinna także obudzić w nas zainteresowanie planem Bożym. Zainteresowanie to poprowadzi nas do dokładnego badania i uważnego szukania znaczenia tych „cieni”. I to właśnie, z obiecanym błogosławieństwem Bożym, mamy zamiar teraz uczynić. Jesteśmy pewni, że wśród prawdziwie poświęconych Bogu – wśród Jego dzieci spłodzonych z Ducha – „kto szuka, ten znajdzie; kto kołacze, będzie mu otworzone”. Budowa Przybytku Wskazówki dane Mojżeszowi odnośnie budowy Przybytku znajdujemy w 2 Księdze Mojżeszowej, w rozdziałach 2527, zaś wykonanie pracy zostało opisane w rozdziałach 3540 tej samej księgi. Krótko mówiąc, Przybytek był budynkiem skonstruowanym z szeregu desek z drzewa sytym (akacja), powleczonych czy też wyłożonych złotem, umocowanych w podstawkach ze srebra i silnie wzmocnionych listwami z tego samego drewna, także powleczonymi złotem. Konstrukcja ta miała 15 stóp (4,5 m) szerokości, 15 stóp wysokości i 45 stóp (13,7 m) długości. Była otwarta z przodu, czyli od strony wschodniej. Okrycie stanowił biały bisior, na którym wyhaftowano postacie Cherubinów w kolorach niebieskim, fioletowym i szkarłatnym. Otwarty przód budynku był zasłonięty zasłoną z materiału podobnego do okrycia. Zasłonę tę nazywano „drzwiami” lub pierwszą zasłoną