Niepewność bywa czasem gorsza niż brak uzbrojonej straży.

Na gzymsie zachowały się fragmenty stiukowych ornamentów. Od strony dziedzińca otwarta drewniana galeria na kamiennych słupach. **Dom mieszkalny z końca XVIII w. (ul. Komsomolśka 36) należy do najstarszych budynków w mieście. Oznaczono go już na planie sporządzonym w 1798 r. przez admirała D. Sieniawina. Budynek klasycystyczny, przypominający pałac, odgrodzony od ulicy kamiennym murem ze słupami i metalową kratą. Po przebudowie jest parterowy, na planie prostokąta z niesymetrycznymi skrzydłami od strony dziedzińca. Nad środkową częścią nadbudowano drewnianą mansardę, nakrytą czterospadowym dachem ze sferyczną kopułą pośrodku. W głównej 52 fasadzie sześciokolumnoWy "portyk fbskański z wysokim belkowaniem. Dom mieszkalny z 1820 r. (ul. Czerwonofłotśka 1), klasycystyczny, parterowy, znacznie przebudowany. Główne wejście akcentowane okazałym portykiem z czterema kolumnami toskańskimi i belkowaniem zwieńczonym trójkątnym frontonem. Dekoracja zewnętrzna skromna, ogranicza się do obramień okiennych. We wschodniej części budynku znajdowała się dawniej cerkiew domowa z dwiema apsydami od wschodu. Rozplanowanie wewnętrzne zostało naruszone przez przebudowy. Choteń (XoTmb) rej. Sumy, obw. sumski * Oficyny dworskie. Wchodziły w skład zespołu pałacowego wzniesionego w końcu XVIII w. (prawdopodobnie dla M. Kamburleja) według projektu G. Ojuarenghiego. Było to założenie osiowe: szeroka aleja prowadziła od bramy wjazdowej do reprezentacyjnego dziedzińca przed pałacem, z którym sąsiadowały dwie identyczne oficyny — wschodnia i zachodnia. Nieco dalej znajdowały się zabudowania gospodarcze i oranżerie. Całość otaczał rozległy park. Bywali tu znani malarze: I. Kramskoj, G. Narbut i F. Wasiliew oraz historyk M. Karamzin. W 1918 r. pałac został zniszczony przez pożar. Do naszych czasów przetrwały tylko oficyny, klasycystyczne, na planie prostokąta, dwukondygnacyjne. W fasadach czterokolumnowe portyki jońskie na całej wysokości budynków. Czehryń (Mhitiphh) stolica rejonu, obw. czerkaski W Czehrynie (...) szlachta gromadziła się zwykle w rynku, w tak zwanym Dzwonieckim Kącie, u Dopuła... Ogniem i mieczem, 1.1 Czehryń był znany już w I poł. XVI w. jako umocniony kozacki zimownik. Później stał się ośrodkiem starostwa czehryńskiego. W 1592 r. otrzymał z rąk króla Zygmunta III Wazy prawo magdeburskie. W latach 1638-1647 53 starostą czehryńskimTjyl Bohdan Chmielnicki, tu też od 1648 r. była jego rezydencja i tu zmarł w 1657 r. Do 1676 r. Czehryń pozostawał stolicą państwa kozackiego. Miasto utraciło znaczenie, gdy w 1678 r. uległo zniszczeniu, a stolicę przeniesiono do Baturyna. Od 1797 r. było siedzibą powiatu guberni kijowskiej. W latach 1843 i 1845 przebywał w Czehrynie Taras Szewczenko, malując sceny związane z historią miasta. Powstały tu m.in. jego wiersze: Rozryta mohyła i Czyhyryne, Czyhyryne. W Czehrynie toczy się akcja kilku epizodów Ogniem i mieczem. Muzeum historyczno-krajoznawcze, poświęcone głównie osobie Bohdana Chmielnickiego. Pozostałości zamku starościńskiego na Górze Zamkowej (Bohdanowej). Zamek ten ukazują stare obrazy i ryciny. Czernihów stolica obwodu Czernihów, położony na prawym brzegu Desny, jest jednym z najstarszych miast Ukrainy (czernihowianie mówią z dumą, że jest starszy od Kijowa). Wykopaliska archeologiczne wskazują, że jako osiedle typu miejskiego ukształtował się już w końcu VII w. WIX w. był ośrodkiem słowiańskiego plemienia Siewierzan, a pod koniec tego stulecia wszedł w skład Rusi Kijowskiej. Pierwsza pisana wzmianka o Czernihowie pochodzi z latopisu z 907 r. W czasach wojen między potomkami Włodzimierza Wielkiego przechodził z rąk do rąk, by w 1024 r. stać się ośrodkiem udzielnego księstwa Świętopełka Jarosławo-wicza. W XII w. powstało tu wiele latopisów i bylin, m.in. Opowieść o zabójstwie Andrzeja Bogolubskiego. W 1239 r. miasto uległo zniszczeniu w czasie mongolskiego najazdu Batu-chana. W końcu XIII w. zostało przyłączone do księstwa włodzimierskiego, na początku XIV w. do Litwy. W 1479 r- wielki książę moskiewski Iwan III zdobył ziemię siewierską wraz z Czernihowem