Niepewność bywa czasem gorsza niż brak uzbrojonej straży.

promieniowa, rzadziej ³okciowa, mo¿e wówczas ³ebiegaæ podskórnie, na zewn¹trz od powiêzi przedramienia. Nieraz ka¿da z têtnic ³elramienia mo¿e byæ silniejsza ni¿ zwykle:wtedy przejmuje ona czêœæ obszaru ipatrzenia s¹siednich têtnic, s³abiej rozwiniêtych. Je¿eli inne têtnice przedramienia, t. miêdzykostna, t. poœrodkowa, a nawet t. ³okciowa, s¹ silniejsze ni¿ zwykle, t. promieniowa mo¿e byæ bardzo s³aba oraz cienka i têtno mierzone na zwyk³ym miejscu jest albo bardzo s³abe, albo zupe³nie go siê nie wyczuwa. O wysokim pocz¹tku t. promieniowej(jak równie¿ ³okciowej)mowa by³a wy¿ej. Na ró¿nej wysokoœci t. promieniowa mo¿e odchodziæ zarówno z t. ramiennej w³aœciwej, jak i z t. ramiennej powierzchownej. W rzadkich przypadkach t. promieniowa na ró¿nej wysokoœci wysy³a ga³¹Ÿ, która powierzchownie okr¹¿a m. ramienna-promieniowy i na stronie tylnej przedramienia zstêpuje ku do³owi na powierzchniê grzbietow¹ rêki. Jest to tzw. t. promieniowa powierzchowna(a, radialis superñcialis:)lub te¿ t. tylna powierzchowna p r z e d r a m i e n i a(a, cntebrdchii dorsdlis ruperñcialis). Na przedramieniu biegnie ona razem z ga³êzi¹ powierzchown¹ n. promieniowego. U ni¿szych ssaków têtnica ta wystêpuje stale i jest silnie rozwiniêta:u cz³owieka i cz³ekokszta³tnych wystêpuje tylko jako rzadka odmiana i bywa ró¿nej gruboœci. Je¿eli jest silna, to t. promieniowa jest bardzo s³aba. T. wsteczna promieniowa w K przypadków nie odchodzi jak zwykle z t. promieniowej, lecz z t. ramiennej. Wówczas przebiega ona ku ty³owi od œciêgna m. dwug³owego, gdy tymczasem normalnie kieruje siê do przodu od niego. Nieraz zdarzaj¹ siê dwie 11, wsteczne promieniowe, a wówczas jedna biegnie do przodu, druga do ty³u od œciêgna m. dwug³owego. Zwykle odchodz¹ one z t. promieniowej, czasem jednak jedna odchodziæ mo¿e z t. ramiennej, druga z t. ramiennej powierzchownej. Ga³¹Ÿ d³oniowa powierzchowna t. promieniowej jest bardzo zmienna:czasem mo¿e jej brakowaæ lub mo¿e byæ bardzo s³aba:nieraz natomiast jest tak gruba jak w³aœciwe przed³u¿enie samej t. promieniowej i 11, palcowymi mo¿e zaopatrywaæ oba brzegi kciuka oraz brzeg promieniowy wskaziciela:zasiêg jej nigdy nie przekracza palca œrodkowego. Czasem odchodzi ona wy¿ej na przedramieniu i biegnie wówczas obok pnia t. promieniowej. W tych przypadkach têtno mo¿na wyczuwaæ podwójnie(pu(sus duplea). Do rzadkich odmian(2, 58)nale¿y nieprawid³owy przebieg t. promieniowej na grzbiecie rêki. Mo¿e siê ona dzieliæ na dwie ga³êzie, mo¿e zbaczaæ ze swej normalnej drogi obejmuj¹c przyczep m. prostownika promieniowego d³ugiego nadgarstka. G³ówny pr¹d krwi prowadzi jednak prawie zawsze do pierwszej przestrzeni œródrêcza. Têtnica ³okciowa T. ³okciowa(a, ulndris)jest ga³êzi¹ przyœrodkow¹ rozdwojenia t. ramiennej. Pocz¹tek, przebieg, koniec. Rozpoczyna siê ona w dole ³okciowym do przodu od œciêgna m. dwug³owego, odchodz¹c pod ostrym k¹tem od pnia ramienna-promieniowego:st¹d kieruje siê ona skoœnie przyœrodkowoi ku do³owi, po³o¿ona g³êboko miêdzy powierzchown¹ a g³êbok¹ warstw¹ zginaczy przedramienia. Po dojœciu do koœci ³okciowej, mniej wiêcej na granicy górnej i œrodkowej trzeciej czêœci przedramienia, przybiera ona pionowy kierunek ku do³owi, staje siê coraz bardziej powierzchowna i biegnie teraz wzd³u¿ brzegu przednio-promieniowego m. zginacza ³okciowego nadgarstka, swego miêœnia towarzysz¹cego. Na nadgarstek têtnica wstêpuje po stronie promieniowej koœci grochowatej i poni¿ej niej przechodzi w powierzchowny ³uk d³oniowy. Niektórzy autorzy czêœæ bli¿sz¹ t. ³okciowej zawart¹ miêdzy jej pocz¹tkiem a miejscem odejœcia t. miêdzykostnej wspólnej nazywaj¹ t. ³okciowa-miêdzykostn¹. Ten Fakt widzenia jest zgodny z rozwojem naczyñ, poniewa¿, jak ju¿ wspomniano, 1 miêdzykostna stanowi pierwotne naczynie osiowe przedramienia. T. ³okciowa by³aby zatem ga³êzi¹ boczn¹ pnia miêdzykostnego. Kierunek I podzia³. W przebiegu t. ³okciowej mo¿na odró¿niæ trzy odcinki:na przedramieniu dwa, górny i dolny, oraz jeden na nadgarstku. Czêœæ górna odcinka przedramiennego jest krótka(oko³o 3-4 cm), po³o¿ona g³êboko i trudno dostêpna:tê czêœæ. dwi¹zywaæ nale¿y tylko w wyj¹tkowych przypadkach. Biegnie ona skoœnie od êz¹tku naczynia do odejœcia t. miêdzykostnej wspólnej. Czêœæ dolna odcinka przedniennegotêtnicy przebiega analogicznie do t. promieniowej:le¿y ona w bruŸdzie:eiowej przedramienia, zstêpuj¹c prawie pionowo ku do³owi i coraz bardziej powierz swnie. Zajmuje ona dolne%, przedramienia i razem z n. ³okciowym uk³ada siê wzd³u¿ iegu przednio-promieniowego m. zginacza ³okciowego nadgarstka:jest tu ona ³atwo gêpna i w razie potrzeby zazwyczaj w tej czêœci jest podwi¹zywana. Kierunek jej iebiegu wyznacza linia orientacyjna biegn¹ca z podstawy nadk³ykcia przyœrodkowego ici ramiennej do brzegu promieniowego koœci grochowatej. A, collateralis rad, r. am. A, recurrens rad, r. ant. A, radialis. wiêzad³a poprzecznego nadgarstka. A, collateralis uln, sup. A, collateralis uln, im. r. post. A, collateralis uln, im. r. ant. 8, recurrens uln, r. post. A, recurrens uln, r. am. *, in*erossea recurrensA, interossea comm. A, interossea ant. , ulnaris A, mediana. Byc. 139. Sieæ stawowa prawego ³okcia. Widok od przodu. Schemat. Czêœæ nadgarstkowa têtnicy w przed³u¿eniu poprzedniej le¿y do przodu od troczka naczy?(t. I), po czym koñczy siê w powierzchownym ³uku d³oniowjmW³o¿enleW górnej trzeciej czêœci przedramienia(odcinek skoœny)ku ³ o w i Iêlnica przylega z pocz¹tku do œciêgna koñcowego m. ramiennego, nastêpnie do ibei podœció³ki m. zginacza g³êbokiego palców:d o p r z o d u têtnica krzy¿uje powierz Jwn¹ warstwê zginaczy:mm, nawrotny ob³y, zginacz promieniowy nadgarstka, d³onio 4 N@ioraz zginacz powierzchowny palców. Tutaj razem z obu ¿y³ami i n. poœrodkowymnica przechodzi pod ³ukiem œciêgnistym m